Wspólnota Czcicieli Miłosierdzia Bożego
powstała przy parafii Św. Anny w październiku 2005 roku. Przez trzy lata opiekunem Wspólnoty był ks. prałat Henryk Żukowski, pomagający w duszpasterstwie naszej parafii. Po wakacjach 17 października 2008 roku nowym opiekunem Wspólnoty został ks. Tadeusz Tyl, wikariusz parafii św. Anny.
Wspólnota ma charakter modlitewny i formacyjny. Spotykamy się w każdy trzeci piątek miesiąca na Mszy Świętej o godz. 18.00. Podczas Mszy św. kapłan wygłasza konferencję o tematyce Miłosierdzia Bożego, najczęściej w oparciu o nauki i rozważania bł. ks. Michała. Podczas Mszy św. śpiewamy pieśni o Miłosierdziu Bożym, m.in.: Nasze plany i nadzieje, O miłosierny Boże, Miłosierdzie Twe Jezu, poprzez wieki wciąż trwa, i inne. Po Mszy św., przed wystawionym Najświętszym Sakramentem odmawiamy lub śpiewamy Koronkę do Miłosierdzia Bożego.
W pozostałe piątki o godz. 17.30, przed Mszą św., p. Zofia z naszej Wspólnoty prowadzi Koronkę, a jeżeli czas pozwoli to i Litanię do Miłosierdzia Bożego. Modlimy się za Ojca św., za Kościół Święty, za całe duchowieństwo. Polecamy naszych kapłanów, którzy posługują w naszej parafii i całą naszą Parafię. W szczególny sposób modlimy się za naszą Ojczyznę, o poszanowanie życia od chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci. Modlimy się za wszystkie dzieci i młodzież w naszej parafii, za chorych i cierpiących, za osoby w podeszłym wieku. Polecamy Miłosierdziu Bożemu wszystkich grzeszników, prosimy o łaskę nawrócenia i powrót do Pana Boga. Składamy Panu Jezusowi Miłosiernemu wszystkie intencje jakie mamy w swoich sercach. Modlimy się również za wszystkich zmarłych odmawiając Anioł Pański. We wszystkich modlitwach polecamy się wstawiennictwu naszych patronów: Św. Faustyny, Św. Jana Pawła, bł. ks. Michała oraz św. Anny.
28 września, w rocznicę beatyfikacji ks. Michała Sopoćko, uczestniczymy w Koronce do Miłosierdzia Bożego odmawianej na skrzyżowaniach ulic. Nasza Wspólnota spotyka się na skrzyżowaniu ul. Zwierzynieckiej – Kopernika / Wiejską – Kaczorowskiego. Modlitwa ta jest zainicjowana i koordynowana na terenie miasta przez Białostockie Stowarzyszenie Czcicieli Miłosierdzia Bożego im. bł. ks. Michała Sopoćki.
Od kilku lat Parafianie św. Anny uczestniczą w pieszej Pielgrzymce do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Białymstoku, która odbywa się w pierwszą niedzielę po Wielkanocy w Uroczystość Miłosierdzia Bożego. Naszą pielgrzymkę prowadzi ks. Tadeusz Tyl, duchowy opiekun Wspólnoty. Organizowane były pielgrzymki do Częstochowy – Doliny Miłosierdzia, do Krakowa – Łagiewnik i Hodyszewa.
Członkowie Wspólnoty uczestniczą również w dorocznych uroczystościach odbywających się w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego przy ul. Radzymińskiej w Białymstoku, gdzie są relikwie bł. ks. Michała Sopoćki, Patrona naszego Miasta. Są to: 15 lutego - rocznica śmierci Błogosławionego, Niedziela Miłosierdzia Bożego – Pielgrzymka i uroczysta Msza św. w Sanktuarium, 28 września w rocznicę Beatyfikacji ks. Michała – Koronka na skrzyżowaniach ulic o godz. 15.00 i Msza św. o godz. 18.00. Inne ogólno miejskie spotkania modlitewne w których bierzemy udział to: 9 marca – rocznica katastrofy z chlorem zakończona szczęśliwie dzięki wstawiennictwu ks. Michała, przy ul. Poleskiej z procesją do Sanktuarium. Od kilku lat upowszechniana jest, przez Białostockie Stowarzyszenie Miłosierdzia Bożego, piesza pielgrzymka do ośmiu miejsc stacyjnych związanych z życiem i działalnością bł. ks. Michała na terenie Białegostoku.
Informacje o spotkaniach Wspólnoty zawsze podawane są w ogłoszeniach parafialnych i na ulotce umieszczonej na zewnątrz tak, że mogą w nich uczestniczyć wszyscy parafianie i osoby zainteresowane ideą Miłosierdzia Bożego. W kościele św. Anny mamy kaplicę Miłosierdzia Bożego. Prowadzona jest parafialna Kronika Wspólnoty.
Słowo wstępne
/ks. prałata Henryka Żukowskiego do naszej kroniki/
Kult Miłosierdzia w naszej archidiecezji zaczął się szerzyć dzięki ks. Michałowi Sopoćce, który uwierzył w prawdziwość objawień o Miłosierdziu Bożym danych siostrze Faustynie Kowalskiej. Kolebką rodzącego się kultu stało się Wilno już przed II wojną światową. Tam staraniem ks. Michała Sopoćki został namalowany pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego i wydrukowane pierwsze modlitwy do Miłosierdzia Bożego. Stopniowo modlitwy oraz treść objawień i nauczania o Miłosierdziu Bożym przenikały do Białegostoku. Już w czasie wojny wierni tego miasta prywatnie odmawiali modlitwy o Miłosierdziu Bożym, zwłaszcza Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Kult w samym mieście jak i na całym terenie białostockiej administratury apostolskiej mógł rozprzestrzeniać się coraz bardziej, gdy z Wilna do Białegostoku przybył w 1947 roku ks. Michał Sopoćko. Z jego inspiracji i starań ks. Aleksandra Syczewskiego w 1949 roku został namalowany i umieszczony w kościele Najświętszego Serca Jezusa pierwszy w Białymstoku obraz Jezusa Miłosiernego.
Szczególnym miejscem czci Miłosierdzia Bożego stała się prokatedra białostocka (kościół farny) od momentu umieszczenia w niej obrazu Jezusa Miłosiernego, namalowanego przez malarza artystę Ludomira Sleńdzińskiego, poświęconego przez ks. bp. Henryka Gulbinowicza, administratora apostolskiego w Białymstoku. Obraz został umieszczony na ścianie przy bocznym ołtarzu św. Antoniego. Przed obrazem w sposób prywatny odprawiano nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego w czwartki każdego tygodnia przy zapalonych świecach, w skład którego wchodziły: pieśni do Miłosierdzia Bożego, czytanie dzienniczka siostry Faustyny, koronka do Miłosierdzia Bożego i inne modlitwy, modlitwa o beatyfikację siostry Faustyny, Anioł Pański za zmarłych. Modlitwy prowadzili: Edward Szelachowski, J. Urbanowicz, R. Jeżewska, H. Jastrzębska. W modlitwach niekiedy uczestniczył ks. Michał Sopoćko. Ważnym momentem dla czcicieli Miłosierdzia Bożego było odejście ich duchowego przewodnika ks. Michała Sopoćki, który zmarł w 1975 roku. Umacniali się jednak wspólną modlitwą i przebywaniem przy grobie ks. Michała. Kult Miłosierdzia Bożego ożywił się w Białymstoku jak i w innych ośrodkach życia religijnego, gdy 30 czerwca 1978 roku Kongregacja Doktryny Wiary wydała oświadczenie anulujące zakaz Notyfikacji z 1959 roku, zabraniający rozprzestrzeniania nabożeństw do Miłosierdzia Bożego wg objawień Siostry Faustyny i gdy papież Jan Paweł II wydał w 1980 roku encyklikę „Dives In Misericordia”, poświęconą tajemnicy Miłosierdzia Bożego.
Stałą modlitwę do Miłosierdzia Bożego na początku lat osiemdziesiątych podjął ks. Antoni Lićwinko, proboszcz parafii prokatedralnej. Połączył modlitwy do Miłosierdzia Bożego z Mszą św. wieczorną we czwartki każdego tygodnia. Szczególne modlitwy do Miłosierdzia Bożego zanoszono po Mszy św. wieczornej wobec wystawionego Najświętszego Sakramentu. Zdecydowanym orędownikiem i promotorem kultu Miłosierdzia Bożego w katedrze i archidiecezji białostockiej okazał się ks. bp Edward Kisiel, administrator apostolski Archidiecezji w Białymstoku. W 1986 roku ustanowił on święto Miłosierdzia Bożego dla archidiecezji białostockiej w II niedzielę wielkanocną. Sam odprawił pierwszą Mszę św. wg formularza o Miłosierdziu Bożym w katedrze i polecił to czynić w każdy trzeci piątek miesiąca duszpasterzom parafii katedralnej. Na początku celebrował Mszę św. i modlitwom do Miłosierdzia Bożego przewodniczył ks. proboszcz Antoni Lićwinko, po kilku miesiącach zlecił to księdzu Henrykowi Żukowskiemu, a po jego odejściu do Seminarium Duchownego (1987 r.) znowu tę Mszę św. sam odprawiał, potem zlecał to różnym kapłanom, zwłaszcza ks. Wacławowi Kuleszy, który został poproszony przez ks. proboszcza, by był opiekunem grupy Miłosierdzia Bożego przy parafii katedralnej. Pośród wielu czynów pełnionych przez czcicieli tej grupy, postanowiono pomóc w rozprzestrzenianiu kultu Miłosierdzia Bożego w innych parafiach i wspólnotach religijnych. Szczególnie zaangażowała się w tym względzie pani Wiszowata. Modlono się też o beatyfikację ks. Michała Sopoćki. Grupa wystosowała prośbę do ks. biskupa Edwarda Kisiela o to, by rozpocząć proces beatyfikacyjny promotora Miłosierdzia Bożego ks. Michała Sopoćki.
26 lipca 2003 roku mocą dekretu ks. arcybiskupa Wojciecha Ziemby, Metropolity Białostockiego, na osiedlu Tysiąclecia w Białymstoku z parafii katedralnej została wyodrębniona nowa parafia, która przyjęła za patronkę św. Annę, matkę NMP i babcię Jezusa. Proboszczem został mianowany ks. Józef Koszewnik, dotychczasowy duszpasterz akademicki i wikariusz parafii katedralnej. Od początku funkcjonowania duszpasterstwa nowej parafii w kaplicy św. Anny w zaadoptowanym przedszkolu, zawiesił on obraz Jezusa Miłosiernego. Wierni przedtem oddający cześć Miłosierdziu Bożemu w parafii katedralnej przyjęli ten fakt bardzo radośnie. Podczas organizowania się parafii prowadzono remonty, aby dostosować budynek przedszkola do miejsca, w którym będzie sprawowany kult publiczny i które będzie głównym centrum życia parafialnego. Nawet po poświęceniu kaplicy i oddaniu jej do użytku jeszcze trzeba było wykonać wiele prac wewnątrz budynku i pomieszczenie na kaplicę nieco poszerzyć. Dlatego dopiero w październiku 2005 r. (18.X.2005 r. pierwsze spotkanie) mogła się zorganizować wspólnota Czcicieli Miłosierdzia Bożego w parafii św. Anny w Białymstoku. Zaangażował się w to ks. proboszcz Józef Koszewnik, ks. Karol Jabłoński, wikariusz parafii. Opiekunem wspólnoty został ks. Henryk Żukowski, który przedtem opiekował się grupą czcicieli Miłosierdzia Bożego przy katedrze, do której należeli wierni z terenu obecnej parafii św. Anny, a obecnie udziela się duszpastersko w nowej parafii. Modlitwa do Miłosierdzia Bożego budzi nadzieję ożywienia duchem miłości całej wspólnoty parafialnej i zaangażowania się jej w dzieła charytatywne.